غالباً بسیاری از باغداران شکایت دارند که گیلاس به زیبایی شکوفا می شود ، اما نمی توان از آنها توت انتظار داشت یا برداشت محصول بسیار ضعیف است. یکی از دلایل اصلی این امر این است که اکثر ارقام از خود حاصلخیز نیستند ، یعنی برای گرده افشانی به گیلاس های گرده دهنده احتیاج دارند که در همان دوره شکوفا شوند. پرورش دهندگان بیش از دوازده سال است که روی این مشکل کار می کنند و گونه های زراعی خود حاصلخیزی را ایجاد کرده اند که می توانند محصولاتی را بدون گرده افشانی متقابل با سایر ارقام تولید کنند.
چگونه گیلاس گرده افشانی می شود ، چه چیزی خود باروری است و کدام یک از نمایندگان فرهنگ نیازی به گرده افشان ندارند
بیایید درس های گیاه شناسی را به یاد بیاوریم. گرده افشانی به فرآیند نفوذ گرده تشکیل شده روی کلاله مادگی گل گفته می شود. سپس گرده در ستون خود جوانه زده و وارد تخمدان شده و بدین ترتیب تخمک بارور می شود.
گرده افشانی شکوفه های گیلاس معمولاً توسط حشرات پرنده مانند زنبورها انجام می شود و یا گرده ها توسط باد حمل می شوند. در نتیجه این روند ، تخمدان هایی ظاهر می شوند که بعداً به میوه گیلاس تبدیل می شوند. اکثر انواع محصولات زراعی خود بارور هستند ، به تنهایی میوه نمی دهند ، برای کوددهی به چندین گیلاس از انواع دیگر (اصطلاحاً انواع گرده افشان) در زمین نیاز دارند که باعث گرده افشانی یکدیگر می شوند.
همه گیلاس ها بین گرده افشانی کافی ندارند. اغلب اتفاق می افتد که حتی اگر چندین درخت در سایت وجود داشته باشد ، عملا هیچ تخمدانی روی گیلاس وجود ندارد. واقعیت این است که همه انواع سازگار نیستند. شما می توانید درختان مناسب را فقط با مطالعه دقیق ویژگی های آنها ، به ویژه زمان گلدهی ، دوره ورود به باردهی و همچنین زمان رسیدن توت ها ، انتخاب کنید.
غالباً اتفاق می افتد که راهی برای کاشت چندین درخت در سایت وجود ندارد. برای این منظور ، دانشمندان کشاورزی مجموعه کاملی از انواع خود بارور را با ساختار غیرمعمول گل ایجاد کرده اند. اندازه آنها از مایه های مادگی و بساک یکسان است. با توجه به این ویژگی ، روند گرده افشانی حتی قبل از باز شدن در داخل جوانه انجام می شود. یکی دیگر از نکات مهم انواع خود بارور این است که گرده آنها توانایی جوانه زدن را به مدت دو هفته حفظ می کند که به لطف آن تعداد تخمدان ها چندین برابر می شود.
تا به امروز ، پرورش دهندگان ده ها نوع خود بارور برای کشت در مناطق مختلف آب و هوایی ایجاد کرده اند. گیلاس یک فرهنگ گرمادوست است ، اما پرورش آن و بدست آوردن یک محصول خارق العاده از میوه های عالی حتی در مناطقی که شرایط جوی نامساعد دارند کاملاً امکان پذیر است. به عنوان مثال ، آب و هوا در منطقه لنینگراد با زمستان هایی نسبتاً معتدل مشخص می شود ، در این زمان متوسط دما -8 … -11 درجه سانتیگراد است و اغلب هم ذوب و هم یخبندان شدید وجود دارد. اما تابستان با دمای +16 … + 18 درجه سانتیگراد کاملاً خنک است. با در نظر گرفتن همه این عوامل ، پرورش دهندگان چندین نوع گیلاس را برای خود باروری منطقه ای ایجاد کرده اند.
گیلاس لیوبسکایا
چندین گونه قدیمی اثبات شده وجود دارد که برای رشد در باغهای منطقه لنینگراد مناسب هستند. یکی از اینها گیلاس لیوبسکایا است که در سال 1947 در ثبت دولت دستاوردهای تولید مثل ثبت شد. این درخت تا ارتفاع 2.5 متر رشد می کند و دارای تاجی نادر ، اما پخش کننده با شاخه های آویزان است که بیشتر میوه ها روی آن تشکیل می شود.
توت های گرد به نسبت بزرگ هستند ، وزن متوسط آنها 5–5 گرم است. توت های رسیده با رنگ بورگوندی تیره رنگ می شوند. تفاله - آبدار و لطیف - طعم شیرین و ترش دارد.
گیلاس لیوبسکایا علاوه بر خود باروری ، مزایای دیگری نیز دارد. خیلی زود شروع به باردهی می کند ؛ در 2-3 سال پس از کاشت نهال ، می توانید اولین توت ها را دریافت کنید. عملکرد نمونه های بالغ 10-12 کیلوگرم است.از جمله معایب آن مقاومت کم در برابر عفونت های قارچی و مقاومت کم در زمستان است.
گیلاس لات
تنوع منطقه ای دیگر که توسط بیش از یک نسل باغبان پرورش یافته است. این ماده در دهه 40 قرن گذشته در فهرست ثبت دستاوردهای اصلاح نژادی قرار داشت و برای کشت در منطقه شمال غربی ، از جمله منطقه لنینگراد توصیه می شود. Lotovaya عملکرد متوسطی از میوه های آبدار را به دست می دهد ، که جرم آن 4-4 ، 8 گرم است. شکل توت ها بشکه ای است و طعم آن با کمی تلخی کمی ترش و شیرین است.
از جمله مزایای بدون شک گیلاس Lotovaya ، می توان آن را یادداشت کرد:
- خود باروری
- بهره وری منظم
- مقاومت در برابر بیماری های قارچی و پوسیدگی میوه ها.
انواع گیلاس صورتی آمورل
این رقم گیلاس عملکردی پایدار و عالی دارد ؛ توت های ترش شیرین و شیرین حتی در تابستان های بارانی به صاحبان خود ارائه می دهد. در عین حال ، این رقم دارای یک دوره رسیدن بسیار زودرس است.
گیلاس ها دارای شکلی تخت گرد و جرم متوسط (حدود 4 گرم) هستند. پوست نازک به رنگ صورتی کم رنگ رنگی است ، تفاله دارای تن روشن تری است و آب آن بی رنگ است.
